Iedere student heeft een gesprek gehad met een dakloos of thuisloos iemand, hiervan is een verslag geschreven. Aan het einde van het verslag is kort een conclusie geschreven en zijn er 3 aanbevelingen gedaan met betrekking tot de manifestatie die zal plaatsvinden.

Conclusie

De man die ik heb gesproken heeft het niet uitgesproken, maar het gene wat ik kan concluderen uit dit verhaal is een heel belangrijk ding.

Hoe wilt hij gezien worden?

Als een mens met een verhaal, een persoon die veel heeft meegemaakt. Iemand die geen baan kon krijgen en daarom maar op straat ging hangen. Die op dat moment koos voor drank.
Maar vooral iemand voor wie familie en sociaal contact heel belangrijk is.

Hij is ook maar een mens.
Met zijn tekortkomingen,
maar ook zijn goede kanten.


En dat is ook hoe ik deze man zag. Ik zat niet te luisteren naar het verhaal van een ex thuisloze waar ik heel veel vooroordelen over had. Ik was aan het luisteren naar een man met een verhaal. En dat wil ik ook meenemen vanuit deze opdracht als belangrijkste punt. Als iemand praat over de doelgroep zie ik geen mens voor me, ik zie een beeld voor me wat is geschetst door de media. En nu zie ik in dat ik iedereen moet zien als individueel persoon met hun eigen verhaal wat sterker is dan een vooroordeel.

Aanbevelingen

  • We moeten zorgen dat we mensen raken door niet een ‘groep’ neer te zetten maar allemaal individuele mensen.
  • We moeten afkomen van het stereotype plaatje van een dak-thuisloze en mogelijk mensen confronteren met de verschillen.
  •  Mensen zijn bereid hun verhaal te vertellen in detail, en ik denk dat je met die persoonlijke verhalen mensen kan raken.